کراک محبوب ترین ماده مخدر در بین جوانان است و شایع است که بدترین عاقبت را هم دارد. می گویند اجساد معتادان به کراک را در غسالخانه ها نمی شویند چون جسد آنها چنان پوک و گندیده است که قابل شست وشو نخواهد بود.اگرچه ترس از این عاقبت باعث نشده است مصرف کراک پایین بیاید و این ماده مخدر همچنان شایع ترین ماده مخدر در بین جوانان است ولی آیا حرف هایی که در مورد این ماده مخدر زده می شود، واقعیت دارد؟

می دانیم که برخی اجساد را نمی توان با آب شست وشو داد مانند پیکر کسانی که در تصادف های شدید یا آتش سوزی کشته شده اند. همچنین براساس فقه اسلامی اگر این احتمال وجود داشته باشد که جسد در صورت برخورد با آب از بین برود نیازی به غسل شرعی نیست و می توان پیکر مرده را با همان شکل به خاک سپرد و به همین دلیل هم اجساد افرادی که در تصادف های شدید یا آتش سوزی کشته شده اند، بدون شست وشو به خاک سپرده می شود. غسال های بهشت زهرا در مورد علت مرگ جنازه هایی که می شویند کنجکاوی نمی کنند. یکی از غسال ها می گوید؛ «اینجا مرده های پوسیده را هم می آورند، آدم هایی که دیگر اصلاً شبیه آدم نیستند ولی ما همه را می شوییم. یعنی هر جنازه یی را که قابل شستن باشد می شوییم. می گویند کراکی ها فاسد می شوند ولی تا به حال جنازه یی نیامده که رویش نوشته باشد کراکی.»
دکتر محسن هاشمی رئیس انجمن فیزیوتراپ های ایران که بنا به حرفه خود تجربیاتی از اندام های تحلیل رفته دارد، می گوید؛ «شخصاً هیچ آزمایش عملی معتبری در مورد اثر مواد مخدر صنعتی بر استخوان ها سراغ ندارم که در این مورد صدق کند. مسلماً مواد مخدر آسیب شدید فیزیکی به بدن وارد می کنند ولی برای اظهارنظر نیازمند آزمایش های دقیق هستیم.»
هاشمی البته به نکته دیگری هم اشاره می کند؛ «اگر جوانی که اعتیاد دارد به پزشک مراجعه کند مسلماً اعتیاد خود را پنهان خواهد کرد. پزشک هم احتمالاً به دنبال دلایل دیگر می گردد و ارتباط میان اعتیاد و پوکی استخوان یا از بین رفتن ماهیچه ها را در نظر نمی گیرد.»
کراک که در قاره امریکا و اروپای غربی مصرف می شود سال ها قبل از ترکیبات کوکائین ساخته شد. تجارت کوکائین در قاره امریکا همانند تجارت کراک در آسیا پرمنفعت است و قسمتی از درآمد کشاورزان فقیر بولیوی، اکوادور و کلمبیا را تشکیل می دهد. کوکائین طی مراحل استخراج، حمل و توزیع ارزش افزوده زیادی پیدا می کند. طوری که تنها افراد ثروتمند قادر به تهیه آن هستند ولی تاجران مواد مخدر برای اینکه اقشار نیازمند جامعه در حسرت کوکائین نمانند آن را با ترکیبات شیمیایی دیگری مخلوط کردند و با افزایش حجم، کوکائین فقرا را ساختند این محصول ارزان تر به نام کراک شهرت پیدا کرد و مانند هر تجارت سودآور دیگر دامنه آن به اروپا هم رسید.
با این حال کراک هنوز در آسیا گران قیمت بود در واقع اگر کراک از مسیر تجارت مواد مخدر تا ایران بیاید بیش از صد هزار تومان به ازای هر گرم قیمت خواهد داشت. پس کراک آسیایی که یک دهم این قیمت هم نیست از چه چیزی ساخته شده است؟ برخی امتیاز اختراع کراک را به مافیای سرخ روسیه نسبت می دهند عده یی دیگر منشاء آن را ترکیه، پاکستان یا دیگر کشورهای خاورمیانه می دانند. کراک آسیایی از کوکائین ساخته نشده است کراک امروزی موجود در کشور ما فقط ترکیب قوی تری از مشتقات هروئین است. اجناس جدید معمولاً با استفاده از سه روش اصلی مشتریان خود را پیدا می کنند. کراک هم برای رواج بیشتر در میان جوانان از هر سه این روش ها استفاده کرد. اول اینکه معتادانی که به هروئین اعتیاد دارند و می خواهند با یک ماده دیگر آن را ترک کنند نوع مصرف خود را به کراک تغییر می دهند. در حالی که ماده جدید به مراتب خطرناک تر از اولی است. دومین روش این است که برای تسکین عوارض ماده محرک یا توهم زا که معمولاً در پارتی ها مصرف می شود باید از یک مسکن استفاده کرد. معمولاً هم تصور می شود که این مسکن اعتیادآور نیست در حالی که بلافاصله وابستگی ایجاد می شود. سومین و مهمترین دلیل گسترش کراک جنبه فرهنگی آن است. جز مدل لباس و آرایش مو، مصرف مواد مخدر هم به صورت یک «مد» از کشورهای غربی تقلید می شود. بنابراین اگر ماده یی که در غرب رایج است به ایران وارد شود، برای حفظ «کلاس» و «پرستیژ» بازار مصرف تضمین شده یی در میان جوانان خواهد داشت. دکتر اسماعیل پور مدیر گروه درمان یک انجمن ترک مواد مخدر است. او شایعات مربوط به کراک را دنبال کرده و به نتایجی رسیده است؛ «مصرف کراک باعث می شود که فرد هیچ دردی راحس نکند، در نتیجه بیماری های مختلف در بدنش به راحتی پخش می شود. علاوه بر آن این مخدرها سیستم ایمنی را به شدت ضعیف می کنند و راه برای ورود عوامل عفونی باز می شود در نتیجه یک شخص معتاد به کراک احتمالاً دچار چند بیماری مختلف خواهد بود، مخصوصاً اگر ولگرد و کارتن خواب باشد.» او از معتادانی مثال می زند که زخم های پوستی بسیار بزرگ یا حتی عفونت کامل را در قسمت هایی از بدن خود داشته اند و البته به مصرف کراک هم ادامه می دادند. وی می گوید؛ «وقتی فرد سالمی می میرد پس از طی زمان مشخصی مثلاً 72 ساعت جسمش دچار پوسیدگی هایی خواهد شد. حال اگر شخص معتاد به کراک و آلوده به عفونت درونی باشد پس از مرگ در 12 ساعت به این مرحله خواهد رسید و جنازه یک روزه او مانند جنازه چندین روزه افراد سالم است و این تصور را به وجود می آورد که به زودی از هم خواهد پاشید.» می گویند هیچ کس نمی تواند بیش از 5 سال کراک مصرف کند و زنده بماند، چون دوره کشتار آن آغاز می شود و معتادان را یکی یکی به کام مرگ می فرستد. البته معتادان به کراک تا اینجا می توانند مطمئن باشند که حداقل مانند انسان های سالم شسته خواهند شد.

منبع : روزانه